ตัวกรองผลการค้นหา
พฤติ,พฤติ-
หมายถึง[พฺรึด, พฺรึดติ-] น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คำฉันท์. (ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
พฤติ
อ่านว่าพฺรึด
พฤติ-
อ่านว่าพฺรึด-ติ
พฤติกรรม
แยกคําสมาสเป็นพฤติ + กรรม
พรพฤติกร
แปลว่าสร้างพฤติกรรมอันประเสริฐ
เคา
หมายถึง(โบ) น. โค เช่น ดั่งว่าพฤติโคเคาเฒ่าชราจร. (ม. ร่ายยาว ชูชก), มีหนวดเพียงหลังเคา. (ม. คำหลวง กุมาร).