ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
สุภาษิตสอนหญิง - สุนทรภู่ [จริงหรือ?]
บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
ภาษาจีน父母
parent
แปลว่าบุพการี
คันว่าได้ดีแล้วอย่าลืมคุณพ่อแม่ เผิ่นหากเลี้ยงแต่น้อยถนอมให้ใหญ่สูง
ความหมายได้ดีแล้วอย่าลืมบุพการี
บรรพบุรุษ บุพการี สำนักวัตถุประสงค์
ภาษาจีน宗
คดีอุทลุม
หมายถึง(กฎ) น. คดีที่บุคคลฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญา ซึ่งต้องห้ามตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่า ผู้ใดจะฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญามิได้.
participant
แปลว่าผู้มีส่วนร่วม, ผู้เข้าร่วม
partaker
แปลว่าผู้เข้าร่วม, ผู้มีส่วนร่วม
ผู้เข้าร่วม
ภาษาญี่ปุ่น参加者
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんかしゃ
ผู้รับ
ภาษาญี่ปุ่น受取人
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうけとりにん
ภาษาญี่ปุ่น出席者
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅっせきしゃ