ตัวกรองผลการค้นหา
ผูก,มัด,รวบ
ภาษาญี่ปุ่น括る
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくくる
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
คำศัพท์ไทย-เขมร
มัด
หมายถึงก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.
tying
แปลว่าซึ่งผูกไว้, ซึ่งมัดไว้
tie down
แปลว่าผูกหรือมัดลง
ผูก มัด
ภาษาจีน缚
tie down to
แปลว่าผูกหรือมัดไว้กับ
tie to
มัด, ผูก
ภาษาเกาหลี매다
มัด ผูก
ภาษาจีน捆
มัด,ผูก
ภาษาญี่ปุ่น結わえる
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゆわえる
ผูก, มัด
ภาษาเกาหลี묶다
bind to
แปลว่ามัดกับ, ผูกไว้กับ
