ตัวกรองผลการค้นหา
ผิตะ, ผีตะ
หมายถึงว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. (ป.).
ภาษาบาลี-สันกฤต
ผีตะ
ตะ
หมายถึงก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
ตจ-
อ่านว่าตะ-จะ
สุตตะ
อ่านว่าสุด-ตะ
ตจ
สุต-
อัตหิต-
อ่านว่าอัด-ตะ-หิ-ตะ
ตะกรุมตะกราม
อ่านว่าตะ-กฺรุม-ตะ-กฺราม
ตะกุกตะกัก
อ่านว่าตะ-กุก-ตะ-กัก
กัณฏกะ
อ่านว่ากัน-ตะ-กะ
ชาต-
อ่านว่าชา-ตะ
