ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพี้ยน, ผัดเพี้ยน, เพี้ยนผัด, มิดเมี้ยน, bashfully, กระมิดกระเมี้ยน
ผิดเพี้ยน
หมายถึงว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย, คลาดเคลื่อน, เพี้ยน ก็ว่า.
เพี้ยน
หมายถึงว. ผิดแปลกไปเล็กน้อย เช่น หน้าเพี้ยน, คลาดเคลื่อน เช่น พูดเพี้ยน เสียงเพี้ยน, ผิดเพี้ยน ก็ว่า, โบราณใช้ เพียน ก็มี; (ปาก) ไม่ค่อยปรกติ (มักใช้แก่คน) เช่น เขามีท่าทางเพี้ยน ๆ.
บูดเบี้ยว,ผิดส่วน,ผิดเพี้ยน
ภาษาญี่ปุ่น歪
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいびつ
ผิดเพี้ยนไปจากลักษณะเดิม
ภาษาญี่ปุ่น変性
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นへんせい
แปร่งหู
หมายถึงว. ผิดเพี้ยนไปจากที่เคยตกลงกันไว้, มีเสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
บิดเบือน(เนื้อความ),ทำให้ผิดเพี้ยนไป
ภาษาญี่ปุ่น歪曲
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นわいきょく
หนังสือที่ผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับเดิมเนื่องจากการคัดลอก
ภาษาญี่ปุ่น異本
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいほん
เสียงแปร่งหู
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
เสียงแปร่ง
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.
ชัด
หมายถึงว. ประจักษ์แจ้ง, แจ่มแจ้ง, เช่น เห็นชัด ปรากฏชัด; ไม่ผิดเพี้ยน, ไม่แปร่ง, เช่น พูดชัด.
แปร่ง
หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.
ทำให้ผิดเพี้ยน,ทำให้รวน,ทำให้คลาดเคลื่อน,ทำให้บ้าคลั่ง
ภาษาญี่ปุ่น狂わせる
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくるわせる