ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปับ, ก้ม, บุบ, มืดๆ, ปุณ, ปุญ, ป.บ.
ปุบ
หมายถึงว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น ฉวยปุบ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปับ เป็น ปุบปับ.
ปุพพ
อ่านว่าปุบ-พะ
ปุพพะ
ปุพพผลคุนี
อ่านว่าปุบ-พะ-ผน-คุ-นี
ปุปผะ
อ่านว่าปุบ-ผะ
ปุพพ-
ปับ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงถูกชกหรือต่อย; อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น วางปับ หยิบปับ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปุบ เป็น ปุบปับ.
ปุพพะภัททะ
อ่านว่าปุบ-พะ-พัด-ทะ
ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ
หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).
หมายถึง[ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. (ป.; ส. บุษฺป).
ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี,บุรพผลคุนี
หมายถึง[-, ปุบพะ-, บุบพะ-, บุระพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
บุรพผลคุนี,ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี
หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-, ปุระพะ-, ปุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.