ผลการค้นหา

ปากกว้าง* *ปากกว้าง *ปากกว้าง*
คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 56 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระเชอ, กะพง, bamboo basket, earthen jar, มังกร, ไหไพ, กระจาด, ตาเหลือก, water jar

ปากกว้าง

หมายถึงน. ชื่องูนํ้าชนิด Homalopsis buccata ในวงศ์ Colubridae กินปลาเป็นอาหาร มีพิษอ่อนมาก.
 พจนานุกรมไทย

broadbill

แปลว่าปากกว้าง

N
 EN-TH Dictionary

ถาด,อ่างตื้น ๆ ปากกว้าง,เทศกาลเซ่นไหว้บรรพบุรุษกลางเดือนสิงหาคม

ภาษาญี่ปุ่น盆

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぼん

n
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

กระเชอ

หมายถึงน. ภาชนะสานคล้ายกระจาดขนาดเล็ก แต่สูงกว่า ก้นสอบ ปากกว้าง ใช้กระเดียด; อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๕ ทะนาน, และ ๕ กระเชอ เป็น ๑ สัด, กันเชอ ก็เรียก. (เทียบ ข. กญฺเชิ).
 พจนานุกรมไทย

กะพง

หมายถึงน. ชื่อปลาหลายชนิดในหลายวงศ์ ลำตัวหนา แบนข้างเล็กน้อย หัวโตลาดลงมาจากด้านหลัง ตาค่อนข้างโต ปากกว้าง เช่น กะพงแดง (Lutjanus malabaricus) ในวงศ์ Lutjanidae, กะพงขาว (Lates calcarifer) ในวงศ์ Centropomidae, กะพงลาย (Datnioides quadrifasciatus) ในวงศ์ Lobotidae.
 พจนานุกรมไทย

bamboo basket

แปลว่ากระเชอ

N
 EN-TH Dictionary

earthen jar

แปลว่าโถ

N
 EN-TH Dictionary

ฆ้องที่อยู่หน้าวัดหรือศาลเจ้าสำหรับให้คนไปนมัสการหรือตี,ปากกว้าง

ภาษาญี่ปุ่น鰐口

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นわにぐち

n
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

มังกร

หมายถึงน. ชื่อปลาไหลทะเลในสกุล Muraenesox วงศ์ Muraenesocidae ลำตัวยาวทรงกระบอก ส่วนหางแบนข้าง ไม่มีเกล็ด ปากกว้าง จะงอยปากบนยาวลํ้ากรามล่าง ฟันคม แข็งแรง ครีบอกใหญ่ พื้นลำตัวและครีบสีนํ้าตาลอ่อนปนเหลืองหรือคลํ้า ด้านท้องสีขาวขอบครีบหลัง ครีบก้น และครีบหางสีดำ ขนาดยาวได้ถึง ๑.๕ เมตร, ยอดจาก เงี้ยว หลด หรือ ไหล ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ไหไพ

หมายถึงไหที่ใหญ่ ปากกว้าง ก้นกว้าง สำหรับใส่น้ำอ้อยงบ ใส่เกลือเก็บไว้กินได้เป็นปีๆ.
 ภาษาอีสาน

กระจาด

หมายถึงน. ภาชนะสาน รูปเตี้ย ๆ ปากกว้าง ก้นสอบ, โดยปริยายเรียกเครื่องสานที่ทำเป็นตาโต ๆ ขอบปากแบบพานปากกระจับ สำหรับใส่ของเครื่องกัณฑ์เทศน์มหาชาติ.
 พจนานุกรมไทย

ตาเหลือก

หมายถึงน. ชื่อปลาที่มีตาโตคลุมด้วยเยื่อใส เกล็ดเรียบ หลายชนิด หลายสกุล ที่เป็นปลาทะเลหรือนํ้ากร่อย ได้แก่ทุกชนิดในสกุล Ilisha วงศ์ Clupeidae ลำตัวยาวเรียว แบนข้าง ท้องเป็นสันแหลม เกล็ดที่สันท้องเป็นเหลี่ยมคมเรียงต่อกันคล้ายฟันเลื่อย, อีปุด หรือ ปุด ก็เรียก; ที่เป็นปลานํ้ากร่อยแต่อยู่ได้ในนํ้าจืดได้แก่ ตาเหลือกนํ้าจืด หรือ ข้าวเหนียวบูด (Megalops cyprinoides) ในวงศ์ Megalopidae และ ตาเหลือกยาว (Elops saurus) ในวงศ์ Elopidae, ทั้ง ๒ ชนิดนี้มีรูปร่างคล้ายกัน ปากกว้าง ที่ใต้คางระหว่างกระดูกขากรรไกรล่างมีแผ่นกระดูกแข็ง ๑ ชิ้น สำหรับชนิดแรกตัวป้อมกว่า และมีก้านครีบหลังอันสุดท้ายยื่นยาวเป็นเส้น; ส่วนที่เป็นปลานํ้าจืดได้แก่ ตามิน (Amblyrhynchichthys truncatus). (ดู ตามิน).
 พจนานุกรมไทย