ตัวกรองผลการค้นหา
ปล้ำ,ปล้ำปลุก
หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.
ปล้ำปลุก
อ่านว่าปฺลํ้า-ปฺลุก
ปล้ำ
อ่านว่าปฺลํ้า
ภาษาจีน强行和女人亲热
ภาษาเกาหลี강간하다
struggle
แปลว่าปล้ำ
วิธีการปล้ำของซูโม่
ภาษาญี่ปุ่น取り口
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとりくち
wrestle
แปลว่าปล้ำ, ฟัดหรือต่อสู้, ฟัด
แปลว่าปล้ำ, ต่อสู้กันอุตลุด, ฟัด
wrestle with
แปลว่าต่อสู้ด้วยการกอดปล้ำกันอุตลุดกับ
แคบ คับแคบ ไม่ใจปล้ำ
ภาษาจีน窄
rape
แปลว่าข่มขืน, ขืนใจ, ข่มขืนกระทำชำเรา, ปลุกปล้ำ, ปล้ำ