ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ประทุฐ, ประมุข, ประณุท, ประยุร,ประยูร, ประมุท, กะทุน
ประทุษ
อ่านว่าปฺระ-ทุด
หมายถึง[ปฺระทุด] ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. (ส.).
ภาษาจีน伤害
ภาษาจีน侵害
ภาษาจีน逼害
ภาษาจีน损害
พระราชาดี ที่ทรงยินดีในธรรม, คนดี ที่มีปัญญา, เพื่อนดีที่ไม่ประทุษรายมิตร, สุข อยู่ที่ไม่ทำบาป