ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิภาณ,ปฏิภาณ-
หมายถึง[ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).
คำไทยที่มักอ่านผิด
ปฏิภาณ
อ่านว่าปะ-ติ-พาน
ปฏิภาณ-
อ่านว่าปะ-ติ-พา-นะ
แปลว่ามีเชาวน์ไว้ในการพูดโต้ตอบ, ไหวพริบดี
อ่านว่าปะ-ติ-พาน-นะ
ภาษาจีน心窍
ภาษาจีน机智
wit
แปลว่าปฏิภาณ
tactless
แปลว่าซึ่งไม่มีไหวพริบ, ซึ่งไม่มีปฏิภาณ
เชาวพร
แปลว่าผู้มีปฏิภาณว่องไว
หัวไว
หมายถึงว. มีปฏิภาณไหวพริบดี.
