ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิ,ปฏิ-
หมายถึงคำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. (ป.; ส. ปฺรติ).
ปฏิวัติ
คำบาลีปฏิ+วตฺติ
คำสันสกฤตปฺรติ+วฤตฺติ.
ปัจจามิตร
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + อมิตร => ปฎยมิตร
ปัจเจก
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + เอก=> ปฎเยก
คำบาลีปจฺเจก ปฏิ+เอก
คำสันสกฤตปฺรตฺเยก
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
ประดิ,ประดิ-
หมายถึงศัพท์นี้ใช้แทนคำว่า ปฏิ หรือ ประติ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
ปัจจุบัน
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นปฏิ + อุบัน => ปฎยุบัน
ประติทิน
หมายถึงน. ปฏิทิน. (ส. ปฺรติ + ทิน; ป. ปฏิ + ทิน).
ปฏิกิริยา
หมายถึงน. การกระทำตอบสนอง; การกระทำต่อต้าน; ผลของการกระทำซึ่งเป็นเหตุให้เกิดกิริยาสะท้อนมาเป็นอีกอย่างหนึ่ง; (เคมี) การเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีของสาร. (ป. ปฏิ ว่า ตอบ, ทวน, กลับ + กิริยา ว่า การกระทำ). (อ. reaction).