ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โป่ง, ป่ง
ปง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ป่ง หรือ โป่ง ก็ว่า.
ปง,ปง,ปงปัง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
โป่ง
หมายถึงน. ลักษณะของสิ่งที่พองด้วยลมหรือแก๊ส เช่น ลูกโป่ง; พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีโป่ง เรียกว่า ป่าโป่ง ดินโป่ง, เรียกผีที่มีอยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีโป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งห้างคอยยิงสัตว์ที่มากินดินโป่งว่า นั่งโป่ง, ป่ง ก็ว่า; เรียกพื้นดินที่มีนํ้าผุดพุขึ้นมาว่า โป่งนํ้า และเรียกนํ้าที่ผุดพุขึ้นมานั้นว่า นํ้าโป่ง; (ถิ่น-พายัพ) ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ปง หรือ ป่ง ก็ว่า.
ป่ง
หมายถึงน. พื้นดินที่มีเกลือสินเธาว์ผุดเกรอะกรังอยู่, ป่าหรือดินที่มีป่ง เรียกว่า ป่าป่ง ดินป่ง, เรียกผีที่มีอยู่ในที่เช่นนั้นว่า ผีป่ง, เรียกลักษณะที่นั่งห้างคอยยิงสัตว์ที่มากินดินป่งว่า นั่งป่ง; (ถิ่น-พายัพ) ที่ริมฝั่งน้ำ, ที่ลุ่มน้ำขัง, ปง หรือ โป่ง ก็ว่า.
ปงศ์ปณต
แปลว่าเผ่าพันธุ์ผู้นอบน้อม
ป.ร.ภ.
ย่อมาจากโรงเรียนปงรัชดาภิเษก จังหวัดพะเยา
ป.พ.ค.
ย่อมาจากโรงเรียนปงพัฒนาวิทยาคม จังหวัดพะเยา
ก.พ.
ย่อมาจากโรงเรียนกะปงพิทยาคม จังหวัดพังงา
ป.ส.ท.
ย่อมาจากโรงเรียนปงแสนทองวิทยา จังหวัดลำปาง
junction
แปลว่าสบ