ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บุราณ, ปุราณ, ศิลปศาสตร์, ปุราณะ, บุราณทุติยิกา, สมฤติ, บุรณะ, เบาราณ, ปูระ
บุราณทุติยิกา
หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).
อ่านว่าบุ-รา-นะ-ทุ-ติ-ยิ-กา
บุราณ
หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).