ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บุญญเกียรติ, บุรเกียรติ, ชาญเกียรติ, กุลเกียรติ, สุรเกียรติ
บุญเกียรติ
แปลว่าผู้มีชื่อเสียงที่ดีงาม
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุญ
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
บุญญเกียรติ
แปลว่าผู้เต็มเปี่ยมด้วยเกียรติ
บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
บุญ
ภาษาเกาหลี자선
บุญ-
อ่านว่าบุน-ยะ
ภาษาจีน功德
ตามบุญ
อ่านว่าบุน
ภาษาจีน善行
ส่วนบุญ
ภาษาจีน阴德
เป็นบุญ
คำบาลีปุญฺญ
คำสันสกฤตปุณฺย