ตัวกรองผลการค้นหา
บาป,บาป-
หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บาป เวร
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
รับบาป
ภาษาจีน替罪
หมายถึงก. รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น, รับความผิดหรือโทษทัณฑ์แทนผู้ที่ทำความผิด.
บาป
อ่านว่าบาบ
ว่าบาป
หมายถึงแต่จะว่าไปแล้วก็..., ว่าไป, ทำเป็นเล่นไป มักใช้เพื่อ contrast กับประโยคก่อนหน้า
ภาษาจีน受罪
บาป-
อ่านว่าบาบ-ปะ
ภาษาจีน罪
คำบาลีปาป
คำสันสกฤตปาป
ภาษาจีน罪孽
sin
แปลว่าบาป