ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัง, อังควร, ฤ, บังความ, บังอวจ, Compel, กะเกณฑ์
บังควร
ภาษาจีน应该
ภาษาจีน应当
หมายถึงว. ควรอย่างยิ่ง, เหมาะอย่างยิ่ง, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่บังควร หาเป็นการบังควรไม่.
ภาษาจีน非常值得
บัง
หมายถึงคำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด บังควร บังคับ หรือเมื่ออยู่หน้าเศษวรรค เช่น บังวาย บังหวน บังอาจ, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ จ วรรค หรือ ต วรรค แปลงเป็น บัน เช่น บันเจิด บันโดย, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ป วรรค เขียนเป็นสระอำ เช่น บำเพ็ญ.
be inappropriate
แปลว่ามิบังควร
mistaken
แปลว่าไม่เหมาะสม, ไม่บังควร
unapt
แปลว่าไม่เหมาะสม, ไม่บังควร, ไม่เหมาะ
ฤ
หมายถึง[รึ] (กลอน) ว. หรือ, ไม่, เช่น จะมีฤ ว่า จะมีหรือ, ฤบังควร ว่า ไม่บังควร.
ประเจิดประเจ้อ
หมายถึงว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น.
อย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยน
หมายถึงอย่าหาเรื่องใส่ตัว การพูดหรือทำอะไรก้าวก่ายไปถึงผู้อื่นโดยมิบังควร ย่อมทำให้ตนได้รับความเดือดร้อนโดยไม่จำเป็น
be doubtful
แปลว่ากริ่ง