ตัวกรองผลการค้นหา
บวร,บวร-
หมายถึง[บอวอน, บอวอระ-] (แบบ) ว. ประเสริฐ, ลํ้าเลิศ, ราชาศัพท์ใช้นำหน้าคำนามที่เกี่ยวกับวังหน้า เช่น บวรวงศ์ คู่กับ บรม ซึ่งใช้กับวังหลวง เช่น บรมวงศ์. (ป. ปวร; ส. ปฺรวร).
บวร
คำบาลีป+วร
คำสันสกฤตปฺร+วร
อ่านว่าบอ-วอน
แปลว่าผู้ประเสริฐ
บวร-
อ่านว่าบอ-วอ-ระ
บวรพล
แปลว่ากำลังเลิศล้ำ
บวรรัตน์
แปลว่ามีรัตนะอันประเสริฐ
บวรสิทธิ์
แปลว่าผู้มีความสำเร็จดีเลิศ
ศักย์บวร
แปลว่ามีความสามารถยอดเยี่ยม
บวรชนก
แปลว่าผู้ประเสริฐเหมือนพ่อ
บวรชัย
แปลว่าชัยชนะที่ล้ำเลิศ