ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทิพ,ทิพ-, สุร-, สุร, ทิพา
ทิพย-
อ่านว่าทิบ-พะ-ยะ
ทิพย
ทิพย,ทิพย-,ทิพย์
หมายถึง[ทิบพะยะ-, ทิบ] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. (ส. ทิวฺย; ป. ทิพฺพ).
ทิพยจักษุ
แยกคําสมาสเป็นทิพย + จักษุ
ทิพย์
คำบาลีทิพฺพ
คำสันสกฤตทิพฺย