ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จรรยา, จริยา, ธรรมจริยา, โลกัตถจริยา, นิปริยาย
จริยา
หมายถึง[จะ-] น. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ, ใช้ในคำสมาส เช่น ธรรมจริยา.
อ่านว่าจะ-ยา
แปลว่ากริยาเพียบพร้อม
จริยาวดี
แปลว่าหญิงผู้มีความประพฤติดี
จริยาพร
แปลว่าความประพฤติดี
จริยาปิฎก
หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ที่ว่าด้วยการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้าในชาติที่ล่วงแล้ว รวมอยู่ในขุทกนิกายแห่งสุตตันตปิฎก.
คำบาลีจริย
คำสันสกฤตจรฺย
จริยาภรณ์
แปลว่าผู้ประพฤติงามดั่งอาภรณ์