ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฮ้อง, gong, ฆ, ปี่พาทย์
ฆ้อง
ภาษาเกาหลี징
หมายถึงน. เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะผสม รูปร่างเป็นแผ่นวงกลม มีขอบยื่นลงมารอบตัว เรียกว่า ใบฉัตร มีปุ่มกลมตรงกลางสำหรับตี มีหลายชนิด เช่น ฆ้องกระแต ฆ้องชัย ฆ้องวง.
ภาษาญี่ปุ่น鉦
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかね
ภาษาญี่ปุ่น銅鑼
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นどら
ภาษาญี่ปุ่นゴング
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นゴング
ภาษาจีน锣
gong
แปลว่าฆ้อง, กระดิ่งไฟฟ้า
แปลว่าฆ้อง
ปี่พาทย์
หมายถึงน. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยที่มีปี่ ฆ้อง กลอง ตะโพน ผสมกัน มีขนาดวงอยู่ ๓ ขนาด คือ ปี่พาทย์เครื่อง ๕ ปี่พาทย์เครื่องคู่ ปี่พาทย์เครื่องใหญ่, พิณพาทย์ ก็เรียก.
ฆ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๖ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต ที่ใช้เขียนในคำไทยมีบ้างเล็กน้อย คือ ฆ่า เฆี่ยน ฆ้อง ระฆัง ตะเฆ่.
เครื่องดนตรีประเภทเคาะหรือตี เช่น กลอง ฉิ่ง ฆ้อง ฯลฯ
ภาษาจีน响器
ฆ้องราง
ภาษาจีน槽锣