ตัวกรองผลการค้นหา
ความเฉื่อย, ความหนืด
ภาษาจีน惯性
ปริมาณความเฉื่อย, ปริมาณความหนืด
ภาษาจีน惯量
ความเฉื่อย
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไปหรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสมํ่าเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป. (อ. inertia).
หนืด
หมายถึงว. อาการของสิ่งของที่เหนียวจนดึงไม่ใคร่จะออก เรียกว่า เหนียวหนืด, โดยปริยายหมายถึงตระหนี่มาก. (ภูมิ) น. เรียกหินที่อยู่ในสภาพหนืดใต้เปลือกโลกว่า หินหนืด. (อ. magma).
ภาษาจีน韧劲足
inertia
แปลว่าความเฉื่อย
ความหนืด
ภาษาญี่ปุ่น粘度
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねんど
viscosity
แปลว่าความหนืด
be sticky and viscous
แปลว่าหนืด
sticky
หนืด หน่วงหนืด อืดอาด
ภาษาจีน滞