ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา inertia, stiffness, decline, decadence, casualness, torpor, sloth
ความเฉื่อย
หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไปหรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสมํ่าเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป. (อ. inertia).
inertia
แปลว่าความเฉื่อย
แปลว่าความเฉื่อย, อินเนอร์เชีย
แปลว่าความเฉื่อย, แรงเฉื่อย
แรงเฉื่อย,ความเฉื่อย
ภาษาญี่ปุ่น慣性
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんせい
ความเฉื่อย, ความหนืด
ภาษาจีน惯性
torpor
แปลว่าความเฉื่อยชา
lethargy
แปลว่าความเฉื่อยชา, ความเกียจคร้าน
moment of inertia
แปลว่าโมเมนต์ความเฉื่อย
sluggishness
inaction
ความเกียจคร้าน,ความเฉื่อยชา
ภาษาญี่ปุ่น怠惰
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいだ