ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ข่อง, ดึกข่อนข่อน, ข่อย, ข่อนสิแจ้ง, ข่อยมักเจ้า, เดิกข่อนข่อน, ข่อยกับเจ้า, ข่อน, ค่อย,ข่อย,ข้อย

ข่อน

หมายถึงใกล้หมด,ใกล้เสร็จ
 ภาษาอีสาน

ข่อน

หมายถึงว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
 พจนานุกรมไทย

ข่อยน้ำ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมชนิด Streblus taxoides (Heyne) Kurz ในวงศ์ Moraceae ขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งก้านมักงอหักไปมา ใบเกลี้ยง ไม่สากคาย, ข่อยหยอง ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ขี้แรด.
 พจนานุกรมไทย

ข่อยหยอง

หมายถึงดู ข่อยนํ้า.
 พจนานุกรมไทย

ข่อย

หมายถึงฉัน , ผม , ดิฉัน , กระผม
 ภาษาอีสาน

ข่อง

หมายถึง1.ภาชนะสำหรับใส่ปลา 2. เกี่ยว หรือ สะดุด
 ภาษาอีสาน

ข่อย

หมายถึงฉัน
 ภาษาอีสาน

ข่อยมักเจ้า

หมายถึงฉันรักคุณ ผมรักคุณ
 ภาษาอีสาน

ข่อ

หมายถึงน. เถ้า, เขม่า.
 พจนานุกรมไทย

ข่อนสิแจ้ง

หมายถึงเวลาใกล้รุ่ง,ใกล้สว่าง,ใกล้ฟ้าสาง
 ภาษาอีสาน

ข่อหล่อแข่แหล่

หมายถึงเล็กๆน้อยๆ ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน
 ภาษาอีสาน

ข่อยหนาม

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Streblus ilicifolius (Vidal) Corner ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นบนเขาหินปูนในป่าดิบ ลำต้นตรง ใบแข็งหนา ด้านบนเขียวแก่เป็นมัน ขอบใบเป็นหนามแหลมคม, ปักษ์ใต้เรียก กระชิด.
 พจนานุกรมไทย