ผลการค้นหา

ขึ้นเสียง

หมายถึงก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.

raise one's voice

แปลว่าขึ้นเสียง

แว้ด

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ตวาดแว้ด. (ปาก) ก. ขึ้นเสียง เช่น พูดด้วยดี ๆ กลับมาแว้ดใส่อีก.

ตีเสียง

หมายถึงก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคำที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).

raise one's voice (to)

แปลว่าขึ้นเสียงใส่ (บางคน), ตะโกนใส่ (บางคน)

เล้ง

หมายถึง(ปาก) ก. ขึ้นเสียงดัง เช่น เมื่อเช้าถูกเจ้านายเล้ง.

คอเป็นเอ็น

หมายถึงขึ้นเสียงเถียงโต้อย่างไม่ยอมลดละ ไม่อ่อนข้อ

แปร้น

หมายถึง[แปฺร้น] ว. เสียงตะเบ็งเอ็ดอึงอย่างคนขึ้นเสียงทะเลาะกัน, แปร๋น หรือ แปร๋น ๆ ก็ว่า.

คอเป็นเอ็น

หมายถึง(สำ) ว. ขึ้นเสียงเถียงโต้อย่างไม่ยอมลดละ, เถียงเก่ง, เช่น หวงแหนหึงผัวตัวเป็นเกลียว จนเสียงขุ่นเสียงเขียวคอเป็นเอ็น. (คาวี).

เป็นคำช่วย มีหน้าที่กำหนดขอบเขตเนื้อหาที่กล่าวถึง,คำอุทานแสดงการรับรู้หรือย้อนถาม ในกรณีหลังจะขึ้นเสียงสูงที่หางคำ

ภาษาญี่ปุ่นは

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นは

speak loud

แปลว่าเล้ง

loudly

แปลว่าล้งเล้ง