ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขี้โผ่น,ขี้โผ่, ขี้โพ่, drug addict, ขี้เล่น,คนขี้เล่น, ขมิ้น, mud, feel excitable, slime, playful, ขี้ยา, dust
ขี้โพ่น
หมายถึงอาหารที่กระเพาะของสัตว์ เรียก ขี้โพ่น.
ขี้
ภาษาจีน大便
ภาษาจีน屎
ภาษาญี่ปุ่นうんこする
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうんこする
หมายถึงก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก, อุจจาระ, สิ่งที่ร่างกายขับถ่ายออกมาเกรอะกรังอยู่ เช่น ขี้ไคล ขี้รังแค ขี้หู ขี้ตา, โดยปริยายหมายความถึงสิ่งที่ไม่ต้องการ เช่น ขี้ตะกั่ว, เศษหรือกากที่ออกมาจากสิ่งนั้น ๆ เช่น ขี้กบ ขี้เลื่อย. ว. ใช้ประกอบหน้าคำที่แสดงความหมายในทางที่ไม่ดี เช่น ขี้เกียจ ขี้เหนียว, หรือมักเป็นเช่นนั้น เช่น ขี้หัวเราะ ขี้ขอ.
ภาษาจีน粪
timorousness
แปลว่าความขี้กลัว, ความขี้ตื่น, ความขี้ขลาด, ความขี้ตกใจ
defecate
แปลว่าขี้
excrement
timorous
แปลว่าขี้กลัว, ขี้ตื่น, ขี้ขลาด, ขี้ตกใจ
flatulent
แปลว่าขี้โอ่, ขี้โม้
forgetful
แปลว่าขี้หลงขี้ลืม