ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ostentatious, โอ้อวด, โอ่อวด, เป้อเย้อ, มอด, ขี้เหนียว, ชันโรง, ชาปีไหน
ขี้อวด
ภาษาจีน吹捧
ภาษาจีน好炫耀
ostentatious
แปลว่าโอ้อวด, ขี้อวด
ขี้คุย,ขี้อวด
ภาษาญี่ปุ่น見栄っ張り野郎
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみえっぱりやろう
foppish
แปลว่าขี้โอ่, อวด, ชอบแต่งตัวอวด
โอ่อวด
หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.
โอ้อวด
1.พลิก(หนังสือ) 2.ขี้อวด
ภาษาจีน搬弄
อวด
หมายถึงก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง, แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้ง ๆ ที่มิได้มี เช่น อวดเก่ง อวดภูมิ.
ภาษาญี่ปุ่น見せびらかす
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみせびらかす
ภาษาจีน吹牛
ภาษาเกาหลี자랑하다, 뽐내다