ตัวกรองผลการค้นหา
ขันธ์, สกนธ์
คำบาลีขนฺธ
คำสันสกฤตสฺกนฺธ สฺกนฺท
สกนธ์
หมายถึง[สะกน] น. ขันธ์, กอง, ส่วนร่างกาย, ร่างกาย. (ส.; ป. ขนฺธ).
คำสันสกฤตสฺกนฺธ
อ่านว่าสะ-กน
ขันธ์
แปลว่ากลุ่ม, หมู่คณะ
group
แปลว่าขันธ์
หมายถึงน. ตัว, หมู่, กอง, พวก, หมวด, ส่วนหนึ่ง ๆ ของรูปกับนามที่แยกออกเป็น ๕ กอง คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งเรียกว่า ขันธ์ ๕ หรือ ขันธ์ทั้ง ๕. (ป.; ส. สกนฺธ).
สกนธ์พล
แปลว่าผู้มีกำลังมาก
ทุกเสมอด้วยขันธ์ ไม่มี
ธรรมขันธ์
แยกคําสมาสเป็นธรรม + ขันธ์
โวการ
หมายถึงน. ขันธ์ เช่น เบญจโวการ ว่า ขันธ์ ๕. (ป.).