ตัวกรองผลการค้นหา
ขะน่อง,ขาน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.
น่องขา
ภาษาจีน腓
gam
แปลว่าขา (โดยเฉพาะของผู้หญิง), น่อง
น่อง
ภาษาญี่ปุ่น脹脛
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふくらはぎ
ภาษาจีน小腿
ภาษาพม่าေျခသလံုး
ภาษาญี่ปุ่นふくらはぎ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Antiaris toxicaria Leschen. ในวงศ์ Moraceae ยางมีพิษ ใช้ทำยางน่อง.
ภาษาเกาหลี종아리
calf
แปลว่าน่อง
หลังพระชงฆ์
หมายถึงน่อง
หมายถึงน. กล้ามเนื้อที่อยู่ด้านหลังหน้าแข้ง.