ค้นเจอ 2,994 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา clay, cohesive soil, ดินเหนียว, เหนียว, มัตติกา, tile arth

กินเหนียว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน.

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

เหนียว

หมายถึง[เหฺนียว] ว. ดึงขาดยาก, ทนทานไม่หักไม่ขาดง่าย, แกะออกยาก, ไม่ยุ่ย, ไม่เปื่อย, เช่น กิ่งมะขามเหนียวมาก ด้ายหลอดเหนียวมาก มือเหนียวตีนเหนียว; มีลักษณะคล้ายยางใช้ติดสิ่งอื่นได้ เช่น เอาแป้งมันผสมน้ำตั้งไฟแล้วกวนจนเหนียว, อาการที่ทำให้รู้สึกเหนอะหนะ เช่น เหงื่อออกจนเนื้อตัวเหนียวไปหมด; (ปาก) คงกระพัน, ทนทานต่อศาสตราวุธ, ฟัน แทง หรือยิงไม่เข้า, เช่น เขาเป็นคนหนังเหนียว; ตระหนี่ เช่น เขาเป็นคนเหนียวมาก, มักใช้ว่า ขี้เหนียว. น. ชื่อดินที่มีลักษณะเหนียวใช้ปั้นได้ เรียกว่า ดินเหนียว; ชื่อข้าวที่มีลักษณะเหนียวมาก ใช้นึ่งเป็นอาหาร เรียกว่า ข้าวเหนียว; ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียว คลุกมะพร้าวขูด โรยน้ำตาลเคี่ยวและข้าวตากคั่ว เรียกว่า ขนมเหนียว.

เหนียว

ภาษาญี่ปุ่น粘々する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねばねばする

v

เหนียว

ภาษาจีน

เหนียว

ภาษาญี่ปุ่นねちゃねちゃする

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นねちゃねちゃする

v

เหนียว

ภาษาเกาหลี질기다, 끈적끈적하다

เหนียว

ภาษาเกาหลี끈끈하다

เหนียว

อ่านว่าเหฺนียว

เหนียว

ภาษาจีน粘糊

เหนียว

ภาษาจีน坚韧

tenacious

แปลว่าเหนียว, เหนียวเหนอะ

ADJ