ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กัณฐี, ทศกัณฐ์, กัณฐ์, กรรฐ์, กัณฐา, กรรฐา, กัณฐ-, กัณฐ
กัณฐี
หมายถึง[กันถี] (แบบ) น. เครื่องประดับคอ เช่น แก้วกัณฐีถนิมมาศนั้น. (ม. คำหลวง มหาราช).
กัณฐพันธ์
แปลว่าเชือกผูกรอบคอช้าง
กัณฐกะ
อ่านว่ากัน-ถะ-กะ
กัณฐัศ
อ่านว่ากัน-ถัด
กัณฐชะ
หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).
กัณฐิกา
แปลว่าสร้อยคอ
กัณฐ,กัณฐ-,กัณฐา
หมายถึง[กันถะ-] (แบบ) น. คอ. (ป.).
กัณฐัศ,กัณฐัศว์
หมายถึง[กันถัด] น. ชื่อม้าตระกูลหนึ่ง, ในบทกลอนใช้เรียกม้าทั่วไป.
กัณฐ
อ่านว่ากัน-ถะ
อ่านว่ากัน-ถี
หมายถึง[-ถะกะ] น. เครื่องประดับคอ เช่น คางเพลาคือกลวิมลกัณ- ฐกก่องคือแสงสรวล. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
กัณฐ์
คำบาลีกณฺฐ
คำสันสกฤตกณฺฐ กรฺณ