ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กะ, กะ-, กะตัง, เขือง, กะดังบาย, กะตั้ก,กะตั้ก ๆ, กะตังใบ, กะบัง, กะสัง, มะสัง
กะตังกะติ้ว
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Willughbeia edulis Roxb. ในวงศ์ Apocynaceae มีนํ้ายางขาว, คุยช้าง ก็เรียก.
กะตังมูตร
หมายถึง[-มูด] น. ปัสสาวะที่ขึ้นเกล็ดที่ผิวหน้า.
กะตัง
หมายถึงน. การขึ้นเกล็ด.
หมายถึงน. นํ้ายางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่น มวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง (Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.).
กะตังใบ
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิด ในสกุล Leea วงศ์ Leeaceae คือ ชนิด L. indica (Burm.f.) Merr. ใบเป็นใบประกอบ ใบย่อยรูปไข่ปลายแหลม ดอกเล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อตามยอด ผลสีเขียว ใบใช้ทำยาได้, กะดังบาย ก็เรียก; และชนิด L. rubra Blume ex Spreng. ดอกมีก้านช่อ ดอกและผลสีแดง, เขือง ก็เรียก.
อ่านว่ากะ-ตัง-มูด