ผลการค้นหา

กลองแขก* *กลองแขก *กลองแขก*

ค้นเจอ 498 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา พิณพาทย์, กลอง, canal, branch, กล้องแขน, ทะเทียด, ตะโล้ดโป๊ด, branch canal, กรอง, ก้องแขน, round

กลองแขก

ภาษาจีน印度式双面鼓

คำศัพท์ไทย – จีน

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. ชื่อเพลงชนิดหนึ่งเป็นเพลงแขก ใช้ปี่ชวาและกลองแขก ทำนองเล่นกระบี่กระบอง ที่เรียกว่า สะระหม่า, ทำตอนที่เล่นกีฬาท่าต่าง ๆ มีรำดาบ รำง้าว เป็นต้น เรียกว่า เพลงกลองแขก ก็ได้, อีกอย่างหนึ่งเมื่อรำเป็นท่ามลายู ซึ่งเรียกว่า สะระหม่าแขก ใช้เพลง เรียกว่า กลองมลายู เครื่องและทำนองอย่างเดียวกับเพลงกลองแขก แต่ในตอนนี้รำกริช.

พจนานุกรมไทย

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. เครื่องตีทำด้วยไม้เป็นต้น มีลักษณะกลม กลวง ขึงด้วยหนัง มีหลายชนิด, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมาก ใช้สะพายในเวลาตี เรียกว่า กลองยาว หรือ เถิดเทิง, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปกลมแบนและตื้น เรียกว่า กลองรำมะนา, ถ้าขึ้นหนังทั้ง ๒ หน้า ร้อยโยงเข้าด้วยกันด้วยหนังเรียด เรียกว่า กลองมลายู, ถ้าร้อยโยงด้วยหวาย เรียกว่า กลองแขก กลองชนะ, ถ้าขึ้นหนังตรึงแน่นทั้ง ๒ หน้า เรียกว่า กลองทัด.

พจนานุกรมไทย

พิณพาทย์

หมายถึงน. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยซึ่งประกอบด้วยเครื่องเป่า คือ ปี่ ผสมกับเครื่องตี ได้แก่ ระนาดและฆ้องวงชนิดต่าง ๆ เป็นหลัก และเครื่องกำกับจังหวะ เช่น ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง ตะโพน กลองทัด กลองแขก และกลองสองหน้า, ปี่พาทย์ ก็เรียก.

พจนานุกรมไทย

กลอง

ภาษาญี่ปุ่นドラム

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นドラム

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

กลอง

ภาษาญี่ปุ่น太鼓,ドラム

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいこ,

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

กลอง

ภาษาญี่ปุ่น太鼓

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいこ

คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น

กลอง

อ่านว่ากฺลอง

อ่านว่า

แขก

หมายถึงน. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน.

พจนานุกรมไทย

แขก

หมายถึงน. คำเรียกชาวอินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน บังกลาเทศ อัฟกานิสถาน เนปาล ชวา มลายู ชาวเอเชียตะวันออกกลางและตะวันออกใกล้ ยกเว้นชาวยิว แอฟริกาเหนือ และ นิโกร.

พจนานุกรมไทย

เป็นแขก

ภาษาจีน做客

คำศัพท์ไทย – จีน

แขก

ภาษาจีน宾客

คำศัพท์ไทย – จีน