ผลการค้นหา

โภคทรัพย์

หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.

ผู้ครองแผ่นดินที่เจ้าสำราญ แส่หาแต่กามารมณ์ โภคทรัพย์จะพินาศหมด นี่แลที่เรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

ผู้มีปัญญาทราม ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้โภคทรัพย์

โภคทรัพย์ มิใช่มีมาได้ด้วยเพียงคิดเอา

ปราชญ์ได้โภคทรัพย์แล้ว ย่อมสงเคราะห์ญาติ

คนไม่มีโชค มีศิลป์หรือไม่มีศิลป์ก็ตาม ขวนขวายรวบรวมทรัพย์ใดไว้ได้เป็นอันมาก ส่วนคนมีโชค ย่อมบริโภคทรัพย์เหล่านั้น

consuming property

แปลว่าโภคทรัพย์

อ่างชุมนุมมหาสมบัติอุปมาว่า แหล่งโภคทรัพย์ขุมทรัพย์

ภาษาจีน聚宝盆

เมื่อผู้ครองแผ่นดินประมาท โภคทรัพย์ในรัฐทั้งหมดย่อมพินาศ นี่แลเรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

คนดีจัดการโภคทรัพย์ ทำประโยชน์แก่คนจำนวนมาก

ผู้ใดปรารถนาโภคทรัพย์ อายุ ยศ สุข อันเป็นทิพย์, ผู้นั้นพึงงดเว้นบาปทั้งหลาย แล้วประพฤติสุจริตธรรม 3 อย่าง

ศรี เป็นที่อาศัยแห่งโภคทรัพย์