ค้นเจอ 23 รายการ

โภคทรัพย์

หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.

ผู้ครองแผ่นดินที่เจ้าสำราญ แส่หาแต่กามารมณ์ โภคทรัพย์จะพินาศหมด นี่แลที่เรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

ผู้มีปัญญาทราม ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้โภคทรัพย์

โภคทรัพย์ มิใช่มีมาได้ด้วยเพียงคิดเอา

ปราชญ์ได้โภคทรัพย์แล้ว ย่อมสงเคราะห์ญาติ

คนไม่มีโชค มีศิลป์หรือไม่มีศิลป์ก็ตาม ขวนขวายรวบรวมทรัพย์ใดไว้ได้เป็นอันมาก ส่วนคนมีโชค ย่อมบริโภคทรัพย์เหล่านั้น

consuming property

แปลว่าโภคทรัพย์

N

อ่างชุมนุมมหาสมบัติอุปมาว่า แหล่งโภคทรัพย์ขุมทรัพย์

ภาษาจีน聚宝盆

เมื่อผู้ครองแผ่นดินประมาท โภคทรัพย์ในรัฐทั้งหมดย่อมพินาศ นี่แลเรียกว่าทุกข์ภัยของผู้ครองแผ่นดิน

คนดีจัดการโภคทรัพย์ ทำประโยชน์แก่คนจำนวนมาก

ผู้ใดปรารถนาโภคทรัพย์ อายุ ยศ สุข อันเป็นทิพย์, ผู้นั้นพึงงดเว้นบาปทั้งหลาย แล้วประพฤติสุจริตธรรม 3 อย่าง

ศรี เป็นที่อาศัยแห่งโภคทรัพย์