ผลการค้นหา

วงแหวน

หมายถึง[-แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทำเป็นรูปแหวนสำหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.

ลูกหัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่โปรดปรานมากที่สุด.

แหว

หมายถึง[แหฺว] ว. ลักษณะของเสียงดังที่แสดงอาการดุ. ก. แผดเสียงดุ.

แหวกว่าย

หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยอาศัยกำลังแขน ขาหรือครีบ หาง แหวกไปในน้ำหรือในอากาศ, โดยปริยายหมายถึงเวียนว่ายตายเกิด ในความว่า แหวกว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร.

แหวด

หมายถึง[แหฺวด] น. ชื่อเรือแจวชนิดหนึ่ง มีเก๋งรูปยาว ๆ ท้ายโตและสูง เรียก เรือแหวด.

แหวนหัว

หมายถึงน. แหวนที่ฝังพลอยเม็ดใหญ่เม็ดเดียวนูนขึ้น.

แหวะ

หมายถึง[แหฺวะ] ก. เอาสิ่งที่มีคมกรีดให้เป็นช่องตามที่ต้องการ เช่น แหวะท้องปลา; อาการที่เด็กเล็ก ๆ สำรอกอาหารหรือยาออกมา. น. อาหารหรือยาที่ล้นกระเพาะเด็กเล็ก ๆ ออกมาทางปาก.

พระธำมรงค์

หมายถึงแหวน

pressure ring

แปลว่าแหวนอัด (แหวนตัวบนของลูกสูบเรียกว่า "แหวนอัดเชื้อเพลิง")

segment loose

แปลว่าข้อบกพร่องของอาร์มาเจอร์ในไดนาโมหรือมอเตอร์ ที่ทำให้แหวนประกัมหลวมหรือคลาย

medium washer

แปลว่าแหวนประเก็นขนาดกลาง