ค้นเจอ 5 รายการ

แพศย์

คำบาลีเวสฺส

คำสันสกฤตไวศฺย

กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร จัณจาล และ คนงานชั้นต่ำทั้งปวง สงบเสงี่ยมแล้ว ฝึกตนแล้ว ก็ปรินิพพานเหมือนกันหมด

แพศย์

อ่านว่าแพด

แพศย์

หมายถึง[แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

วรรณะ (ของสังคมอินเดีย)ซึ่งมีอยู่ 4วรรณะคือพราหมณ์,กษัตริย์, แพศย์, ศูทร ซึ่งบุคคลในวรรณะที่แตกต่างกันนี้จะไม่สามารถแต่งงานกันได้และฐานะทางด้านกฎหมายก็ไม่เท่าเทียมกัน

ภาษาจีน种姓