ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 495 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แก่น (แข็ง), ฆน, ถัทธ, strong, ฆน-, สถิร,สถิร-, muffle furance, กร้าน, ขี้เหล็ก

สเกตน้ำแข็ง

หมายถึงน. รองเท้าหุ้มข้อซึ่งมีพื้นติดแผ่นโลหะคล้ายสันมีดสำหรับแล่นลื่นไปบนลานนํ้าแข็ง; ชื่อการเล่นอย่างหนึ่งที่ผู้เล่นต้องสวมรองเท้าสเกตเช่นนั้นแล้วแล่นลื่นไปบนลานน้ำแข็ง. (อ. skate).
 พจนานุกรมไทย

หัวแข็ง

หมายถึงดู ข้างเงิน.
 พจนานุกรมไทย

ท้องแข็ง

หมายถึงว. อาการที่หน้าท้องตึงเพราะหัวเราะเต็มที่, ท้องคัดท้องแข็ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

น้ำค้างแข็ง

หมายถึงน. นํ้าค้างที่แข็งตัวอยู่ตามต้นไม้ซึ่งอยู่ใกล้พื้นดิน เมื่ออุณหภูมิผิวหน้าของพื้นดินตํ่ากว่า ๐ °ซ.
 พจนานุกรมไทย

solid rock

แปลว่าหินแข็ง
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

tempering

แปลว่า(โรงตีเหล็ก) การชุบเหล็กให้แข็ง
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

แป้งแข็ง

หมายถึงน. แป้งผัดหน้าที่อัดเป็นก้อนแน่นหรือเป็นแผ่น มักบรรจุในตลับ.
 พจนานุกรมไทย

briquetle

แปลว่าผงถ่านหินที่อัดเป็นก้อนแข็ง
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

chilled casting

แปลว่าการหล่อเหล็กให้เป็นเหล็กหล่อแข็ง
 ศัพท์ช่างภาษาอังกฤษ – ไทย

กระดูกแข็ง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ของแข็ง

หมายถึงน. สิ่งที่รวมตัวกันแน่น, สิ่งที่มิใช่ของเหลวหรือแก๊ส; (วิทยา) สถานะหนึ่งของสสารซึ่งมีทั้งรูปร่างและปริมาตรคงตัว.
 พจนานุกรมไทย

แข็ง

หมายถึงว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.
 พจนานุกรมไทย