ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขี้เรื้อน, เรื้อย, leprosy, เรื้อน, เรื้อง, neglect, be overgrown, เรื้อ, เฝือ
โรคเรื้อน
หมายถึงขี้เรื้อน
หมาขี้เรื้อน
หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).
neglect
แปลว่าเรื้อ
alcoholism
แปลว่าโรคพิษสุราเรื้อรัง
chronic sore
แปลว่าแผลเรื้อรัง
เรื้อรัง
ภาษาญี่ปุ่น慢性の
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまんせいの
ภาษาจีน痳风
ภาษาจีน赖皮狗
รกเรื้อ
หมายถึงว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน.
เรื้อ
หมายถึงก. ขาดการฝึกฝนเสียนาน เช่น ไม่ได้พูดภาษาฝรั่งเศสมานานเลยเรื้อไป, ห่างไปนาน เช่น เรื้อเวที เรื้อสังเวียน. น. เรียกข้าวเปลือกที่ตกอยู่แล้วงอกขึ้นจนออกรวงอีกว่า ข้าวเรื้อ, บางทีก็เรียกว่า ข้าวเรื้อร้าง, ใช้เรียกพืชผลบางชนิดที่เกิดขึ้นในทำนองนี้ เช่น แตงโม ว่า แตงโมเรื้อ.
เรื้อง
หมายถึง(กลอน) ว. เรือง.
lazar
แปลว่าคนจนที่เป็นโรคที่น่ารังเกียจโดยเฉพาะโรคเรื้อน