ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขเจา, กระเชา, เจา
ขเจา
อ่านว่าขะ-เจา
หมายถึง[ขะ-] (ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).
jute
แปลว่าปอกระเจา
kenaf
แปลว่าปอ, ปอกระเจา
กระเจา
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Corchorus วงศ์ Tiliaceae ขึ้นอยู่ในที่ลุ่ม เปลือกต้นเหนียว เมื่อลอกออกแล้ว เรียกว่า ปอ เช่น ปอกระเจาฝักกลม (C. capsularis L.) ผลป้อม เปลือกย่นเป็นตุ่ม ๆ ใบใช้เป็นอาหารได้, พายัพเรียก เส้ง, และปอกระเจาฝักยาว (C. olitorius L.) ฝักยาวเรียวมีสันตามยาว, เมล็ดของปอทั้ง ๒ ชนิดนี้มีพิษ ปอใช้ทำกระสอบ. (๒) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง. (ดู กระเชา).
เจา
หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๙ ว่า ลูกเจา, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๙ ว่า ลูกเอา. (กฎ. ๒/๒๖).
ramie
แปลว่าป่านแรม ที่ใช้แทนปอกระเจา
จินเจา
หมายถึงน. ชื่อแพรจีนชนิดหนึ่ง มีดอกดวงโต.
เป็นภาษาพื้นบ้านที่ใช้เฉพาะพื้นที่ของเมืองฝูเจี้ยนไต้หวัน เกาะไหหลำ และทางด้านตะวันออกของเมืองกวางเจา
ภาษาจีน闽语
กวางเจา
จั่นเจา