ค้นเจอ 16 รายการ

อำมาตยาธิปไตย

หมายถึง[อำหฺมาดตะยาทิปะไต, อำหฺมาดตะยาทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองที่ขุนนางหรือข้าราชการเป็นใหญ่. (อ. bureaucracy).

ท่านผู้เฒ่า,มหาอำมาตย์ชั้นสูงสุดของโชกุน (ในสมัยเอโดะ)

ภาษาญี่ปุ่น大老

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいろう

n

อ.ม.

ย่อมาจากโรงเรียนอำมาตย์พานิชนุกูล จังหวัดกระบี่

อำมาตย์

คำบาลีอมจฺจ

คำสันสกฤตอมาตฺย

อำมาตย์

อ่านว่าอำ-หฺมาด

อำมาตยาธิปไตย

อ่านว่าอำ-หฺมาด-ตะ-ยา-ทิบ-ปะ-ไต

อำมาตย,อำมาตย-,อำมาตย์

หมายถึง[อำหฺมาดตะยะ-, อำหฺมาด] น. ข้าราชการ, ข้าเฝ้า; ที่ปรึกษา; แผลงมาจาก อมาตย์. (ส. อมาตฺย; ป. อมจฺจ).

ขุนนาง,อำมาตย์

ภาษาญี่ปุ่น公家

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくげ

n

อ.ว.

ย่อมาจากโรงเรียนวัดอำมาตย์วิทยา จังหวัดเชียงราย

อำมาตย์

ภาษาจีน朝臣

อำมาตย-

อ่านว่าอำ-หฺมาด-ตะ-ยะ

อำมาตยาธิปไตย

อ่านว่าอำ-หฺมาด-ตะ-ยา-ทิ-ปะ-ไต