ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มาก, อำพน, อำพล, งาม
อำพน
หมายถึง[-พน] ว. มาก, ดาษดื่น, ล้วน, เช่น อำพนไปด้วยแก้วมณี; น่าดู, งาม, งามสล้าง, เช่น ปราสาทอำพน, (โบ) ใช้ว่า อำพล ก็มี เช่น ปราการ สะพาน ถนน อำพลด้วย (ไม้ไหล) ทั้งหลายคำนับ. (จารึกสยาม).
อ่านว่าอำ-พน
อำพนทิพย์
แปลว่างามเลิศ
อำพนพรรณ
แปลว่าผู้มีผิวพรรณงาม
อำพนพันธุ์
แปลว่าผู้มีเชื้อสายงดงาม
อำพนรัตน์
แปลว่างามประเสริฐสุด
อำพนวัทน์
แปลว่าผู้มีใบหน้างาม
อำพนณัฏฐ์
แปลว่าผู้ที่งามอย่างนักปราชญ์
อำพนรักษ์
แปลว่าผู้มีความงาม
อำพนวัชร
แปลว่างามดั่งเพชร
อำพนวิชญ์
แปลว่าผู้งามด้วยความรู้
แปลว่ามากมาย, งาม