ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อัปลักษณ์, หน้าแบ้, ugly, atrocious, อัปลักษณ์ ขี้เหร่
อัปลักษณ์
หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).
คำบาลีอปลกฺขณ
คำสันสกฤตอลฺปลกฺษณ
uglification
แปลว่าการทำให้น่าเกลียด, การทำให้อัปลักษณ์
uglifier
แปลว่าผู้ทำให้น่าเกลียด, ผู้ทำให้อัปลักษณ์
ugly
แปลว่าน่าเกลียด, ขี้เหร่, อัปลักษณ์, ไม่สวย
อ่านว่าอับ-ปะ-ลัก
อุปมาว่า ยิ่งเลียนแบบก็ยิ่งอัปลักษณ์
ภาษาจีน东施效颦
1.ขี้ริ้วขี้เหล่, อัปลักษณ์, น่าเกลียด 2.ขายหน้า, เสียหน้า 3.หัวเราะเยาะ, เยาะเย้ย, ฉีกหน้า
ภาษาจีน砢
อัปลักษณ์ชั่วร้าย
ภาษาจีน丑恶
ผู้หญิงอัปลักษณ์, ผู้หญิงขี้เหร่
ภาษาเกาหลี추녀
ขี้ริ้ว ขี้เหร่ อัปลักษณ์ น่าเกลียด หัวเราะเยาะ เยาะเย้ย ฉีกหน้า
ภาษาจีน寒碜
ภาษาจีน猥琐