ผลการค้นหา

อับอาย

หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.

be disgraceful

แปลว่าอับอายขายหน้า

disgraceful

แปลว่าน่าอับอาย, น่าขายหน้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง

dishonour

แปลว่าทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย

mortification

แปลว่าสิ่งที่ทำให้อับอาย, สิ่งที่ทำให้ถูกลบหลู่

shamefulness

แปลว่าความอับอายขายหน้า

shame

แปลว่าความอับอาย, ความน่าละอายใจ, ความอัปยศ, ความขายหน้า

shameless

แปลว่าซึ่งไม่อับอาย, ซึ่งไม่ละอายใจ, น่าเสื่อมเสีย

น่าอับอายขายหน้า,น่ารังเกียจ,น่าสมเพช

ภาษาญี่ปุ่น浅ましい

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあさましい

ความอับอายขายหน้า

ภาษาญี่ปุ่น汚辱

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおじょく

อับอาย

ภาษาเกาหลี창비하다, 부끄럽다

อาย อับอาย ละอาย

ภาษาจีน愧