ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อริยกะ, อริยะ, อริยะ, อารยะ, อารยะ, อริยะ, อริย, อริย-
one who has attained final sanctification
แปลว่าอริยะ
อริยะ
ภาษาจีน文明
ภาษาจีน神圣
อ่านว่าอะ-ริ-ยะ
ภาษาจีน发达
ภาษาจีน优异
ผู้ใดไม่โกรธ ไม่ผูกโกรธ ไม่ลบหลู่ ถึงความหมดจด มีทิฏฐิสมบูรณ์ มีปัญญา พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นอริยะ
หมายถึง[อะริยะ-] น. ในพระพุทธศาสนา เรียกบุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น ว่า พระอริยะ หรือ พระอริยบุคคล. ว. เป็นของพระอริยะ, เป็นชาติอริยะ; เจริญ, เด่น, ประเสริฐ.
ภาษาจีน圣者
ภาษาจีน高尚
civilized
ภาษาจีน杰出