ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อัปภาคย์, อปภาคย์,อัปภาคย์, อปภาคย์
อปภาคย์,อัปภาคย์
หมายถึง[อะปะพาก, อับปะพาก] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์. (ส.).
อปภาคย์
อ่านว่าอะ-ปะ-พาก