ผลการค้นหา

คำศัพท์/สำนวน บทความ  หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 12 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อบาย-, อบาย,อบาย-, อบาย

อบาย,อบาย-

หมายถึง[อะบาย, อะบายยะ-] น. ที่ที่ปราศจากความเจริญ; ความฉิบหาย. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

คนเขลา ไม่มั่นคงในศีล ถูกติเตียนในโลกนี้ และ ละไปแล้วย่อมเสียใจในอบายชื่อว่าย่อมเสียใจในที่ทั้งปวง
 พุทธสุภาษิต

อบาย

อ่านว่าอะ-บาย
 อ่านว่า

อบายมุข

หมายถึง[อะบายยะมุก] น. ทางแห่งความฉิบหาย, เหตุแห่งความฉิบหาย, มี ๒ หมวด คือ อบายมุข ๔ ได้แก่ ๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงเล่นการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร กับ อบายมุข ๖ ได้แก่ ๑. ดื่มนํ้าเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทำการงาน. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

all vices

แปลว่าอบายมุข

N
 EN-TH Dictionary

อบายมุข

อ่านว่าอะ-บาย-ยะ-มุก
 อ่านว่า

มีคุณธรรมนำใจ ใช้ชีวิตพอเพียง หลีกเลี่ยงอบายมุข

คำขวัญวันเด็ก
 คำขวัญ

อบายภูมิ

หมายถึง[อะบายยะพูม] น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. (ป., ส. อปาย).
 พจนานุกรมไทย

อบาย-

อ่านว่าอะ-บาย-ยะ
 อ่านว่า

ความปรารถนาลามก ไม่ละอาย ไม่เอื้อเฟื้อ เพราะเหตุใด, เขาย่อมสร้างบาป เพราะเหตุนั้น เขาไปสู่อบายเพราะเหตุนั้น
 พุทธสุภาษิต

อบายภูมิ

อ่านว่าอะ-บาย-ยะ-พูม
 อ่านว่า

อบายมุข

ภาษาจีน歪门邪道
 คำศัพท์ไทย – จีน