ผลการค้นหา

หล่น

หมายถึงก. ตกลงมา, ร่วงลง.

กรรมพันธุ

หมายถึงมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ เช่น พ่อแม่เป็นคนดีลูกที่เกิดมาก็พลอยดีไปด้วย อย่างว่า เชื้อหมากต้องบ่ห่อนหล่นไกลกก แนวผมดกบ่ห่อนเป็นหัวล้าน (กลอน).

จักแหล่น

หมายถึง[จักกะแหฺล่น] (ปาก) ว. จวนเจียน, เกือบ, หวุดหวิด, เช่น จักแหล่นจะไม่ทันรถไฟ.

ตกหล่น

หมายถึงก. ขาดตกไปโดยไม่ตั้งใจ.

ภัยของสัตว์ผู้เกิดมาแล้ว ย่อมมี เพราะต้องตายแน่นอน เหมือนภัยของผลไม่สุก ย่อมมี เพราะต้องหล่นในเวลาเช้าฉะนั้น

drop out

แปลว่าหล่น, ตก

fall behind

แปลว่าตกไปด้านหลัง (บางสิ่ง), หล่นไปข้างหลัง

hail down on

แปลว่าหล่นหรือตกลงมาที่

let down

แปลว่าทำให้ต่ำลง, ปล่อยให้ตกลง, ทำให้หล่น

สิ่งของที่ตกหล่นสูญหาย

ภาษาญี่ปุ่น遺失物

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいしつぶつ

รั่ว,ตกหล่น

ภาษาญี่ปุ่น漏る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもる

ฟังตกหล่น

ภาษาญี่ปุ่น聞き漏らす

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นききもらす