ตัวกรองผลการค้นหา
สากษิน
อ่านว่าสาก-สิน
สากษี
อ่านว่าสาก-สี
สากหยาก
อ่านว่าสาก-กะ-หฺยาก
สาก
หมายถึงว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวล เช่น ใบข่อยจับแล้วสากมือ ผู้หญิงคนนี้มือสากเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก, ขรุขระเพราะมีพื้นไม่ราบเรียบ เช่น กระดานแผ่นนี้ผิวสากเพราะยังไม่ได้ไสกบ.
สากกะเบือ
หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
สากรรจ์
หมายถึงคำเลือนมาจาก ฉกรรจ์.
สากล
หมายถึงว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น สากลโลก สากลจักรวาล; เป็นที่นิยมทั่วไป เช่น เครื่องแต่งกายชุดสากล, สามัญหมายถึงแบบซึ่งเดิมเรียกว่า ฝรั่ง เช่น มวยฝรั่ง เรียก มวยสากล, ใช้แทนคำ “ระหว่างประเทศ” ก็มี เช่น สภากาชาดสากล น่านน้ำสากล. (ป., ส. สกล).
สากษิน,สากษี
หมายถึง[สากสิน, -สี] น. สักขี. (ส.; ป. สกฺขี).
สากัจฉา
หมายถึงน. การพูดจา, การปรึกษา. (ป.).
สากัลย์
หมายถึง(แบบ) น. ความรวมกันของสิ่งทั้งหมด. (ป., ส.).
สากิยบุตร
หมายถึงน. สาวกของพระพุทธเจ้า.
สากิยมุนี
หมายถึงน. ศากยมุนี, พระนามของพระศากยพุทธเจ้า. (ป.).