ผลการค้นหา

สัญชาตญาณ

หมายถึง[-ชาดตะ-] น. ความรู้ที่มีมาแต่กำเนิดของคนและสัตว์ ทำให้มีความรู้สึกและกระทำได้เองโดยไม่ต้องมีใครสั่งสอน เช่น สัญชาตญาณในการป้องกันตัว สัญชาตญาณในการรวมหมู่, สัญชาตเวค ก็ว่า. (อ. instinct).

สัญชาติ

หมายถึง[-ชาด] น. ความเกิด, การเป็นขึ้น, ความอยู่ในบังคับ คืออยู่ในความปกครองของประเทศชาติเดียวกัน เช่น ฝรั่งถือสัญชาติไทย, โดยปริยายหมายความว่า สันดาน เช่น สัญชาติพาล สัญชาติคางคก ยางหัวไม่ตกก็ไม่รู้สึก. (ป. สญฺชาติ ว่า ความเกิด, การเป็นขึ้น); (กฎ) สถานะตามกฎหมายของบุคคลที่แสดงว่าเป็นพลเมืองหรือคนในบังคับของประเทศใดประเทศหนึ่ง. (อ. nationality).

สัญชาติ

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นสํ + ชาติ

instinct

แปลว่าสัญชาตญาณ, ปฐมฌาน

nationalise

แปลว่าโอนชาติ, โอนสัญชาติ, แปลงสัญชาติ, ให้สัญชาติ

nationality

แปลว่าสัญชาติ, ชนชาติ, สัญชาติ, เชื้อชาติ, ประเทศ

naturalization

แปลว่าการแสดงสัญชาติ

naturalize

แปลว่าแปลงสัญชาติ, โอนสัญชาติ, ให้สัญชาติ, ให้สิทธิการเป็นพลเมือง

naturalize

แปลว่าแปลงสัญชาติ, โอนสัญชาติ, ให้สัญชาติ, ให้สิทธิการเป็นพลเมือง

instinct

แปลว่าสัญชาติญาณ

primaeval

แปลว่าที่เกิดขึ้นโดยสัญชาติญาณ

สัญชาต-

อ่านว่าสัน-ชา-ตะ