ผลการค้นหา

สมาธิ

หมายถึง[สะมาทิ] น. ความตั้งมั่นแห่งจิต; ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง. (ป., ส.).

ขัดสมาธิ

หมายถึง[ขัดสะหฺมาด] ว. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้นแล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, ถ้าเอาขาซ้อนทับกันเรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, ถ้าเอาขาขวาทับขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, ถ้าเอาฝ่าเท้าทั้ง ๒ ข้างขึ้นข้างบน เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร, ขัดสมาธิราบและขัดสมาธิเพชรนั้น เป็นท่าพระพุทธรูปนั่ง. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้ง ๒ วางซ้อนกันบนพระเพลา พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย.

concentrate

แปลว่าทำสมาธิ

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น定

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじょう

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น注意力

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちゅういりょく

สมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น集中する

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅうちゅうする

นิกายเซน,การนั่งสมาธิ

ภาษาญี่ปุ่น禅

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぜん

ไขว้เขว, ขาดสมาธิ

ภาษาเกาหลี산만하다

นั่งชัดสมาธิ

ภาษาเกาหลี좌선하다

เข้าสมาธิ

อ่านว่าเข้า-สะ-มา-ทิ

สมาธิ

อ่านว่าสะ-มา-ทิ

นั่งเข้าฌาณ นั่งฌาณ นั่งสมาธิ

ภาษาจีน打坐