ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไตรสิกขา, สมาธิ, จิต, concentration, virtue, เบญจพล, ปัญจพล
สมาธิ
หมายถึง[สะมาทิ] น. ความตั้งมั่นแห่งจิต; ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง. (ป., ส.).
ขัดสมาธิ
หมายถึง[ขัดสะหฺมาด] ว. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้นแล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, ถ้าเอาขาซ้อนทับกันเรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, ถ้าเอาขาขวาทับขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, ถ้าเอาฝ่าเท้าทั้ง ๒ ข้างขึ้นข้างบน เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร, ขัดสมาธิราบและขัดสมาธิเพชรนั้น เป็นท่าพระพุทธรูปนั่ง. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้ง ๒ วางซ้อนกันบนพระเพลา พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย.
concentrate
แปลว่าทำสมาธิ
ภาษาญี่ปุ่น定
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじょう
ภาษาญี่ปุ่น注意力
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちゅういりょく
ภาษาญี่ปุ่น集中する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅうちゅうする
นิกายเซน,การนั่งสมาธิ
ภาษาญี่ปุ่น禅
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぜん
ไขว้เขว, ขาดสมาธิ
ภาษาเกาหลี산만하다
นั่งชัดสมาธิ
ภาษาเกาหลี좌선하다
เข้าสมาธิ
อ่านว่าเข้า-สะ-มา-ทิ
อ่านว่าสะ-มา-ทิ
นั่งเข้าฌาณ นั่งฌาณ นั่งสมาธิ
ภาษาจีน打坐