ผลการค้นหา

วิวาท

หมายถึงก. ทะเลาะ เช่น เด็กวิวาทกัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทะเลาะ เป็น ทะเลาะวิวาท. (ป., ส.).

discordance

แปลว่าความบาดหมาง, ความไม่ลงรอยกัน, การทะเลาะวิวาท

lock

แปลว่าเข้าไปพัวพันในสถานการณ์ที่ยุ่งยาก เช่น การต่อสู้, การทะเลาะวิวาท

brawl

แปลว่าทะเลาะเบาะแว้ง, ทุ่มเถียง, ทะเลาะวิวาท

quarrel

แปลว่าการทะเลาะ, การวิวาท

การทะเลาะวิวาท

ภาษาญี่ปุ่น乱闘

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นらんとう

ใช้เป็นเหตุแห่งการทะเลาะวิวาท

ภาษาญี่ปุ่น政争の具とする

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいそうのぐとする

การทะเลาะวิวาท

ภาษาญี่ปุ่น喧嘩

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นけんか

ก่อเรื่องทะเลาะวิวาท

ภาษาจีน惹是生非

ก่อเรื่อง ก่อเหตุทะเลาะวิวาท

ภาษาจีน滋事

ทะเลาะวิวาท

ภาษาจีน争吵

altercation

แปลว่าการทุ่มเถียง, การทะเลาะวิวาท